Z Bajawa do Labuan Bajo na wyspie Flores

Tagi

Bajawa, Flores, Indonezja, Labuan Bajo, Sylvia Hotels & Resorts, warany, Wyspa Rinca

Z Bajawa postanowiłam polecieć do Labuan Bajo. W Bajawie jest małe lotnisko i samoloty latają tylko rano. Miałam różne sprzeczne informacje na temat wylotu samolotu i postanowiłam wyjechać z hotelu o 7:30, aby na pewno zdążyć na samolot. Byłam na lotnisku o 8:10. Zapłaciłam za dowóz z hotelu na lotnisko 50.000 rupii (niezależnie od ilości osób w samochodzie).

Potem kupiłam bilet z Bajawa do Labuan Bajo. Zapłaciłam za niego 125.000 rupii (czyli około 40zł). Bardzo uważałam, aby w dolnym bagażu było tylko 10 kg – inaczej znowu płaciłabym za nadbagaż. O tym pisałam już w poście „Flores – z Bajawa do Moni”.
Samolot miałam o 10:45 (podawano mi wcześniej różne godziny odlotu 9:30 czy 10:30 – lepiej być zatem wcześniej, aby na pewno polecieć). Doleciałam do Labuan Bajo na 11:20. Poniżej zdjęcia lotniska i mego samolotu. Leciałam Wingsem.

Pięknie wygląda Wyspa Flores z samolotu.

Zarezerwowałam Sylvia Hotels & Resorts jeszcze w Bajawie. Kierowca wyjechał po mnie na lotnisko. Hotel piękny z basenem i własną plażą. Od razu postanowiłam z tego skorzystać. Wifi działa jednak najlepiej w pomieszczeniach ogólnodostępnych. Śniadania w hotelu były bardzo smaczne.

http://www.sylviaresortkomodo.com/

Po południu pojechałam transportem hotelowym (darmowy) do centrum miasta, aby kupić wycieczkę na Wyspę Rinca. To tutaj mogę obejrzeć warany.
Jest wiele miejsc, w których można kupić różne wycieczki.


Kierowca zatrzymał się przed dziwną budą, którą prowadził Martin Nelson.

To jego przewodnie hasło:)

Opowiadał dziwne historie, w końcu kupiłam u niego wyjazd na wyspę.
Za bilet zapłaciłam 350.000 rupii. Wycieczka zaczynała się następnego dnia o 7:30 rano.

W centrum jest wiele sklepów. Zrobiłam zakupy i samochód zawiózł mnie do hotelu.

Koło hotelu są wzgórza widokowe. Wszyscy tutaj przyjeżdżają, aby na nie się wspiąć, a ja miałam je „na wyciągniecie ręki”. Wzgórza są różnej wysokości. Najczęściej idzie się na najniższe i na najwyższe.
 

To widok na najwyższe wzgórze.

Tak się z niego schodzi:)

To z kolei widok na mój hotel z góry.

Jeżeli zastanawiacie się nad noclegiem to polecam Sylvia Hotels & Resorts. Personel jest bardzo pomocny, a hotel znajduje się w pięknym otoczeniu.

Okolice miejscowości Bajawa na wyspie Flores

Tagi

Bajawa, Cafe Maidia, Flores, Gurusina Traditional Village, Indonezja, Malanage Hot Springs, Manu Lalu, Mengeruda Hot Spring, Natural gas, Wogo Village

W poprzednim poście opisałam Bajawę oraz dwie wioski jakie zobaczyłam. Tutaj opisze kolejne miejsca.

Po wiosce Bena pojechałam do Gurusina Traditional Village. Ta wioska wyglądała na wyludnioną.

Potem pojechałam do Malanage Hot Springs – to gorące źródła w lesie.
Z jednej strony leci strumień zimny, a z drugiej gorący. Niestety miejsce na kąpiel było kiepskie i pojechałam dalej.

Potem byłam na punkcie widokowym MANU LALU. Jednak nie wchodziłam na taras widokowy bo pogoda się popsuła.
Bilet na taras widokowy kosztuje 2.000 rupii.

Po drodze minęłam taki budujący się kościół. Niektóre kościoły tutaj są ogromne.

Następnie zajechałam do kolejnej wioski Wogo Village. Ta wioska była bardzo biedna. Jedna z pań wyplata koszyki i portfele, inna gotuje. Proszono mnie tutaj o leki – dałam to co miałam. Tu zatrzymałam się na dłużej bo złapała mnie ulewa.

Potem zobaczyłam Natural Gas. Bardzo śmierdziało zgniłym jajkiem.

Następnie zajechałam do sklepu Cafe Maidia w Bajawa po kawę. Co jakiś czas kupowałam lub testowałam kawę czy herbatę – mają sporo takich miejsc i zawsze jest to w pakiecie wynajmu samochodu:)
Byłam też na różnych plantacjach.

Ostatnim miejscem jakie zobaczyłam było Mengeruda Hot Spring.
To wspaniałe miejsce z gorącymi źródłami i z naturalnymi biczami wodnymi. Bilet kosztował 14.000 rupii.

Jak będziecie na Flores to koniecznie zobaczcie Mengeruda Hot Spring
i pobądźcie tutaj kilka godzin – naprawdę warto!

To z kolei jest kawa. Zbierają tylko ciemne owoce.

Wróciłam do Bajawy i … nie było światła w mieście. Zatem koniecznie weźcie latarkę lub czołówkę. Uratować Was może i komórka pod warunkiem, że po takiej wyprawie nie będzie już rozładowana:)

Bajawa, Luba i Bena – wioski na wyspie Flores

Tagi

Bajawa, Bena, Flores, Hotel Bintang Wisata, Indonezja, Luba, wulkan Inerie

Bajawa to miasto na indonezyjskiej wyspie Flores. Mieszkałam tutaj w Hotelu Bintang Wisata, czysty i z dobrze działającym wifi.
Śniadania były bardzo skromne.

Rano poszłam jeszcze pozwiedzać miasto. Po jednej stronie ulicy jest kościół,
a po drugiej meczet. Obie te religie funkcjonują tutaj bez problemu.

Byłam też na tutejszym rynku. To jedyna atrakcja Bajawy. Przyszłość tego miasta jest niepewna ponieważ władze rozważają przeniesienie ludności
na północ.

Po śniadaniu wybrałam się na zwiedzanie okolicznych wiosek. Za wynajęcie samochodu na cały dzień zapłaciłam 500.000 rupii (niezależnie od ilości osób w samochodzie). Miałam mapę na której jeden z miejscowych przewodników zaznaczył ciekawe miejsca.

Jadąc zobaczyłam wulkan Inerie. Mieszkańcy zawsze chętnie oglądają turystów.

Najpierw pojechałam do wioski LUBA. Tkaczki mieszkające w tej wiosce wykonują piękne pledy. Koszt dużego pledu to 600.000 rupii. Można tutaj zobaczyć groby i krzyże. Przy dobrej pogodzie jest stąd bardzo ładny widok na wulkan Inerie.

To jest szkoła.

Mieszkańcy robili właśnie doprowadzenie wody.

W wiosce można napić się kawy.

Tutaj też posługują się już telefonami komórkowymi:)

Z wioski LUBA poszłam pieszo do wioski BENA – to tylko 200 m.

Szłam drogą i nagle ukazał się mym oczom przepiękny widok na wioskę.

Zeszłam po schodach w dół i tam przywitał mnie pan, który sprzedaje kakao w ziarnach, orzechy, owoce i inne rzeczy. Zaczął mnie częstować. Kakao było bardzo dobre – proponuję spróbować. 

To już zdjęcia wioski, będącej swoistym skansenem. Żyjące tu kobiety trudnią się tkactwem – na miejscu można zobaczyć jak pracują oraz kupić ich wyroby. W wiosce znajdują się również groby przodków.

W takich wioskach znajdują się hydranty.

Na końcu wioski jest punkt widokowy – proponuję tutaj zajść, widok jest przepiękny.

W każdej wiosce jest księga do której należy się wpisać i dać datek.

Jeżeli będziecie na Flores to koniecznie zobaczcie te dwie wioski koło Bajawy.

Wulkan Kelimutu na wyspie Flores

Tagi

Bajawa, Flores, Indonezja, Moni, Wulkan Kelimutu

Park Narodowy Kelimutu na wyspie Flores w Indonezji jest jedną z największych atrakcji turystycznych tego kraju ze względu na masyw wulkaniczny Kelimutu (1690 m n.p.m.). To tutaj znajdują się trzy różnokolorowe jeziora. Miejscowi uznają wulkan za święte miejsce, w którym żyją dusze zmarłych, a turystów zachwyca jego piękno. Kolorowe jeziora co kilka lat mają inną barwę. Ma to związek ze składem chemicznym każdego akwenu, który co jakiś czas ulega zmianie.

Dojechałam do Moni na wyspie Flores. Stąd postanowiłam iść na Wulkan Kelimutu. Wynajęłam przewodnika – kosztował 150.000 rupii za osobę. Tak naprawdę to na tej trasie nie potrzeba przewodnika – trasa jest bardzo łatwa.

Wyprawę zaczęłam o 4:00 rano. Pogoda była kiepska, trochę padało. Na szczęście potem przestało. Z hotelu na parking jechałam samochodem około
40 min – zawoził mnie kierowca, którego wynajęłam w Bajawie. Parking za samochód kosztował 10.000 rupii.
Musiałam też zapłacić 150.000 rupii za wstęp do Parku.

Bardzo szybko weszłam na miejsce widokowe i czekałam na wschód słońca. Powoli zaczęli schodzić się inni ludzie. Zdjęcia pokazujące drogę są robione już jak schodziłam, aby zobrazować, że ta wspinaczka jest naprawdę łatwa.

Widok z góry.

To są wspomniane wcześniej jeziora.

W drodze powrotnej poszłam jeszcze w jedno miejsce, skąd miałam widok na dwa sąsiadujące z sobą jeziora.

Wracając do hotelu zatrzymałam się nad wodospadem.

Po śniadaniu pojechałam naszym wynajętym samochodem z powrotem do Bajawy. Zatrzymałam się koło pięknych tarasów ryżowych.

W powrotnej drodze również natknęłam się na roboty drogowe. Stałam ponad 2 godziny.

Potem pojechałam dalej.

Zatrzymałam się też na niebieskiej plaży. Są na niej miliony niebieskich kamyczków. Na poboczu drogi widać poukładane w kupki kamyki – są na sprzedaż. Trafią na Jawę lub może nawet do japońskich ogrodów. Miejscowi zajmują się zbieraniem i segregacją kamyków. Część z nich zostanie zastosowana w jubilerstwie.

Co jakiś czas mijałam kościół lub meczet. Te religie bez problemu funkcjonują tutaj koło siebie.

Polecam taką wyprawę. Wspinaczka na Wulkan Kelimutu jest bardzo łatwa i nie sprawi problemu.

Przejazd z Bajawa do Moni na wyspie Flores

Tagi

Bajawa, Denpasar, Ende, Flores, Indonezja, Moni, Wulkan Kelimutu

Na lotnisku w Denpasar (wyspa Bali) kupiłam bilet lotniczy do Labuan Bajo (wyspa Flores) i kolejny do Bajawy (wyspa Flores). Za oba te bilety zapłaciłam 570.000 rupii. Bilety kupowałam w Lion Air. Samolot miałam o 8:00 rano z Denpasar.

Tak jak pisałam wcześniej hotel w Denpasar miałam bardzo blisko lotniska, zatem rano do lotniska szłam pieszo. Wyszłam z hotelu o 6:15, aby mieć wystarczająco dużo czasu. Bramki zamykają się 45 minut przed odlotem. Podczas mojej wyprawy raz zdarzyło mi się, że samolot odleciał godzinę przed czasem to uprzedzam, że lepiej być szybciej. Na lotnisku zważono bagaż, no i tutaj pojawił się pierwszy problem. Można mieć tylko 10 kg w dolnym bagażu. Było niecałe 5 kg więcej i musiałam zapłacić dodatkowo 148.500 rupii (ta kwota dotyczyła dwóch lotów). Potem okazało się, że można było ominąć tę opłatę. Po prostu można mieć duży bagaż podręczny – byli ludzie co mieli po kilka siatek. Warto też zakupić taką lekką większą składaną torbę, aby do niej potem powkładać rzeczy (ma takie IKEA).

Można przez bramki przejść z wodą, ale trzeba ją mieć na wierzchu ponieważ trzeba ją pokazać. Najlepiej jest mieć nową, zamkniętą butelkę.

Miejscowi mają tendencję do umieszczania w bagażu podręcznym nożyczek i narzędzi służących do naprawiania np. samochodów. Muszą to wrzucić do specjalnych przeźroczystych pojemników, bo tego zabierać do samolotu już nie można:)

Samolot z Denpasar do Labuan Bajo leci 1 godzinę i 20 min. Kolejny samolot miałam o 11:50 i o 12:30 byłam już na Bajawie.

Najpierw planowałam pozwiedzać okolice Bajawy, ale po wylądowaniu zmieniłam zdanie. Była ładna pogoda i postanowiłam wynająć samochód i pojechać najpierw w okolice Wulkanu Kelimutu. Ustaliłam cenę za wynajęcie wozu z kierowcą na 1.100.000 rupii w obie strony (niezależnie od ilości osób).

Okazało się, że z Bajawy do Kelimutu jest 160 km. Niestety droga nie jest najlepsza. Normalnie jedzie się nią około 7 godzin. Widoki są bardzo ładne. Mieszkańcy widząc obcokrajowców zawsze machają i z chęcią pozują do zdjęć.

Co jakiś czas na drodze są roboty drogowe i można długo stać i czekać aż pozwolą jechać dalej. To właśnie przez te roboty jechałam jeszcze
2 godziny dłużej. Raz czekałam aż zrzucą z góry kamienie na drogę.

Tak wygląda posterunek policji.

Przejechałam przez miejscowość Ende i pojechałam dalej do Moni. Zajechałam na nocleg koło 22:30.

Nasz kierowca znał właściciela hotelu zatem przyjechałam do niego. Polecam ten nocleg. Bardzo ładne, duże pokoje, czysto. Dodatkowo w restauracji serwują pyszne posiłki.

http://www.bintang-lodge.com/Welcome.html

  

Tutaj wynajęłam również przewodnika na Wulkan Kelimutu. Wyprawę opiszę w następnym poście.