Jak już wspomniałam, w poprzednim poście, podczas mego pobytu w Nowym Jorku postanowiłam zwiedzić siedzibę Organizacji Narodów Zjednoczonych. Wysiadłam na Grand Central Terminal, wyszłam z budynku głównym wyjściem nazwanym The Jacqueline Kennedy Onassis Foyer i udałam się do budynku ONZ.
Idąc ulicą, w pewnym momencie po lewej stronie widać budynek ONZ z powiewającymi flagami państw członkowskich.
Nazwę United Nations, wymyśloną przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina D. Roosevelta, po raz pierwszy użyto w Deklaracji Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 1 stycznia 1942 r., podczas II Wojny Światowej.
Organizacja Narodów Zjednoczonych została założona w 1945 roku przez 51 krajów. Obecnie zrzesza 193 członków. Do jej celów należy utrzymanie pokoju na świecie, obrona prawa samostanowienia narodów oraz pomoc w umacnianiu ładu społecznego i dobrobytu na całym świecie. Na siedzibę ONZ wybrano Nowy Jork, a John D. Rockefeller Jr. ofiarował 8,5 miliona dolarów na zakup gruntu pod siedzibę. Dla jej zbudowania powołano międzynarodową komisję 12 architektów, Polskę reprezentował Maciej Nowicki.
Teren o powierzchni 7 ha został wydzielony z obszaru USA, ma własny system pocztowy i znaczki. W 2006 roku Zgromadzenie Ogólne przyznało 1,6 miliarda dolarów na renowację siedziby ONZ.
http://www.un.org/en/index.html
Aby zwiedzić budynek należy zarezerwować bilet przez internet. Kosztował 22 USD. Miałam trochę problemów z rezerwacją tego biletu w Nowym Jorku dlatego proponuję zrobić rezerwację jeszcze w Polsce.
Należy przyjść z paszportem, z 15-20 minut wcześniej niż godzina zwiedzania, aby pozałatwiać wszystkie formalności.
http://visit.un.org/content/tickets
Tak wygląda wejście dla zwiedzających.
Obok wejścia powieszony jest baner z informacją, że najpierw należy iść do budynku znajdującego się po przeciwnej stronie ulicy, aby załatwić wszystkie formalności.
W budynku tym skanują paszport i wydają specjalną naklejkę (wielkości paszportu) – United Nations Public Visit, którą należy przykleić w widocznym miejscu. Naklejka ta zawiera: imię, nazwisko, zdjęcie, datę, numer i pasek kodowy.
Potem należy udać się do wejścia głównego.
Po wejściu przez bramę znalazłam się na tym placu.
Na poniższym zdjęciu, po prawej stronie widnieje pomnik „The Ark of the Return”. Wykonał go architekt Rodney Leon. Został odsłonięty 25 marca 2015 roku. Jest poświęcony ofiarom niewolnictwa i transatlantyckiego handlu niewolnikami.
Przy wejściu, od razu po lewej stronie jest umieszczony prezent od Włochów z 1996 roku. To rzeźba „Sfera con sfera” wykonana z brązu autorstwa włoskiego rzeźbiarza Arnaldo Pomodoro. Wersje tej rzeźby można zobaczyć w wielu miejscach na całym świecie.
Z kolei po prawej stronie od wejścia stoi „Non-Violence”. Ten pomnik w kształcie rewolweru z zawiązaną lufą, powstawał pod koniec lat 80-tych. Zaprojektował go szwedzki artysta Carl Fredrik Reutersward, by upamiętnić śmierć swojego przyjaciela Johna Lennona. Obecnie na świecie jest już kilkanaście kopii tej rzeźby.
Następnie skierowałam się do wejścia do budynku, w którym grupa miała spotkać się z przewodnikiem.
Cele ONZ realizują trzy rady oraz Zgromadzenie Ogólne składające się z przedstawicieli krajów członkowskich. Międzynarodowy, 16-tysięczny personel Sekretariatu administruje i koordynuje prace oraz sygnalizuje Radzie Bezpieczeństwa problemy groźne dla pokoju i świata.
SALA RADY BEZPIECZEŃSTWA
Tutaj delegaci wraz z doradcami debatują wokół stołu w kształcie podkowy, w której środku przy podłużnym stole, zasiadają protokolanci oraz inni członkowie personelu ONZ. Malowidło ścienne symbolizuje pokój i wolność. Na tej Radzie spoczywa odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Jest to jedyny organ ONZ stale funkcjonujący. Rada Bezpieczeństwa ma 5-ciu stałych członków: Chiny, Francję, Rosję, Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone oraz 10-ciu niestałych wybieranych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ na okres dwóch lat.
Przewodnik prowadzi dalej korytarzem, gdzie pokazane są m.in. bieżące działania pokojowe i prawa człowieka.
Jest też informacja o Holokauście i innych wydarzeniach.
SALA RADY POWIERNICZEJ ONZ
Jest to najmniejsza z rad ONZ. Rada powstała w 1945 roku w celu zapewnienia pokoju i niezależności niesamodzielnych terytoriów i kolonii. Od tej pory ponad 80 kolonii uzyskało niezależność. Rada składa się z 5-ciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa.
Idąc dalej korytarzem, przewodnik zatrzymuje się też przy mapie z celami.
Kolejne pomieszczenie jakie odwiedzam to
SALA RADY GOSPODARCZO-SPOŁECZNEJ ONZ
Rada składa się z 54 członków i pracują oni nad podniesieniem standardu życia i polityką socjalną. W pracy pomagają jej komisje, zajmujące się regionalnymi problemami ekonomicznymi, demograficznymi, prawami kobiet itd.
W budynku ONZ znajduje się wiele dzieł sztuki i reprodukcji prac znanych artystów – wiele z nich to dary od krajów członkowskich. Tematyką większości prac jest pokój i przyjaźń między narodami.
To jest mozaika „Złota reguła” (The Golden Rule) Normana Rockwella. Mozaika przedstawia osoby różnych narodowości stojące razem oraz napis: Do unto others as you would have them do unto you (Wszystko co chcecie, aby wam inni uczynili, to i wy im czyńcie).
Ten gobelin zatytułowany „Czarnobyl” (Chernobyl) został podarowany przez Białoruś. Jak będziecie w tym miejscu to przyjrzyjcie się jego wykonaniu i pięknej kolorystyce. Kobieta i dziecko symbolizują nadzieję na przyszłość, można również znaleźć sowę, słońce i łzę opadającą z olbrzymiego oka (nawiązanie do Chrystusa).
Ten gobelin to podarunek Belgii. Jego nazwa to „Triumf Pokoju” (Triumph of Peace). Czternastu rzemieślników pracowało nad tym gobelinem. Całkowita długość przędzy wynosi 94.000 mil. Jego wielkość to 43.5 x 28.5 stóp.
Poniżej prezent z Tajlandii.
Co chwila można zobaczyć symbol ONZ.
Idąc dalej korytarzem, mijam planszę pokazującą codzienne wydatki wojskowe na całym świecie. Jest też mapa pokazująca kraje wolne od broni jądrowej.
Ostatnią salą jaką pokazuje przewodnik jest
SALA ZGROMADZENIA OGÓLNEGO
Zgromadzenie Ogólne, czyli naczelny organ ONZ odbywa walne sesje co roku w okresie od połowy września do połowy grudnia. Na żądanie Rady Bezpieczeństwa lub zwykłej większości członków odbywają się również sesje nadzwyczajne. Wszystkie kraje członkowskie (niezależnie od wielkości) dysponują jednym głosem. Mimo iż Zgromadzenie nie ma uprawnień legislacyjnych, jego rezolucje wywierają poważny wpływ na opinię światową, muszą być jednak poparte przez 2/3 delegatów.
Zgromadzenie Ogólne wybiera również sekretarza generalnego (z rekomendacji Rady Bezpieczeństwa), uchwala budżet ONZ oraz dokonuje wyboru niestałych członków rad. Mianuje również członków Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze.
Tłumacze przekładają debaty na języki: arabski, chiński, francuski, rosyjski, hiszpański oraz angielski.
Na końcu przechodzi się przez sklep, w którym można kupić pamiątki z każdego kraju członkowskiego. Niektóre kraje prezentują piękną porcelanę, są również rosyjskie matrioszki.
A to rzeczy prezentowane przez Polskę.
Mam nadzieję, że moje przedstawienie tego miejsca zachęciło Was do jego odwiedzenia podczas pobytu w Nowym Jorku.