Już w poście pokazującym wycieczkę po amsterdamskich kanałach pokazałam budynek, w którym obecnie znajduje się Muzeum Torebek (Tassenmuseum Hendrikje; The Museum of Bags and Purses). To jedyne takie muzeum w Europie. Przedstawiona jest w nim historia torebki w zachodniej kulturze od późnego średniowiecza aż po współczesność; w tym prace współczesnych projektantów.
Po wejściu, od razu po prawej stronie jest kasa, w której po okazaniu Museumkaart otrzymałam darmowy bilet. Następnie do zamykanej skrzynki włożyłam rzeczy, aby ich nie nosić. Byłam w tym muzeum ponad 3 godziny, ale zapewne i 2 godziny wystarczą aby obejrzeć prezentowane tutaj rzeczy.
https://tassenmuseum.nl/en/
W budynku tym, na dole mieści się restauracja zatem po obejrzeniu muzeum można w tym miejscu trochę odpocząć.
Widać, że jest tutaj kilka kondygnacji.
Kolekcja składa się z ponad 5000 toreb i mieści się w jednym z najlepiej zachowanych XVII-wiecznych domów przy jednym z amsterdamskich kanałów. Na początku zobaczyłam sale, w których można było poczytać o torbach, które widziało się na Wall Street czy podczas podróży.
Torba podróżna stała się nieodzownym artykułem w XIX wieku. Walizki czy nesesery były zwykle wykonane ze skóry. Około 1826 r. Francuz Pierre Godilot wykonał płócienną torbę podróżną, która miała pozostać popularna przez resztę stulecia. Wiele kobiet haftowało torby, a następnie wysyłały je do miejscowego rymarza, aby dodać do nich skórzane narożniki, uchwyty i metalowe zapięcia. Poniższe zdjęcie przedstawia niemiecką torbę podróżną z mosiężną ramą z połowy XIX wieku.
Kolejne pomieszczenie zajmuje sekcja tzw męski świat. Można tutaj zobaczyć m.in. torbę w której była umieszczana piersiówka i pudełko cygar.
W kolejnych salach pokazano torebki, które były popularne pod koniec
XIX wieku. Składały się z małych metalowych pierścieni lub płytek połączonych w jedną całość. Były bardzo drogie ponieważ najczęściej wykonane były ze srebra. W produkcji tych torebek specjalizowały się firmy z Niemiec i Stanów Zjednoczonych. Od 1909 roku torebki te zaczęły już być tańsze ponieważ zaczęto je produkować mechanicznie na specjalnych maszynach.
Następnie przeszłam koło skórzanych torebek z wschodnimi wytłoczeniami, które wykonywano na Bliskim i Dalekim Wschodzie dla rynku europejskiego w latach 1915-1955.
Na początku XX wieku typy toreb stają się coraz bardziej różnorodne. Kobiety mają torby na każdą okazję i na każdą porę dnia. Na wieczór mogą wybrać coś z szerokiej gamy torebek wieczorowych, które wykonane są z różnych materiałów i reprezentują różne style. Ta skórzana, francuska torebka wieczorowa z emaliowaną ozdobą została wykonana około 1915 roku.
Skóra jest jednym z najstarszych materiałów. Była używana już przez Egipcjan. Główną częścią zabiegu był proces garbowania, który służył do zabezpieczenia skóry przed procesami gnilnymi. Zasadniczo wszystkie skóry zwierząt, nawet ryb, mogą zostać przekształcone w skórę. Skóra krów, kóz, owiec i świń jest najczęściej używana. Do luksusowej galanterii skórzanej używa się skóry węży, krokodyli, strusi, jaszczurek, pancerników, ropuch i lampartów. Wśród ryb popularne są płaszczki i rekiny.
Torebka Pyramid Frame i buty Flame były częścią wiosenno-letniej kolekcji Prady w 2012 roku. Zestaw ten pochodzi prosto z wybiegu. Te szpilkowe buty Prady zainspirowane amerykańskimi samochodami z lat 50-tych, z płomieniami wzdłuż boków przyciągały we wspomnianym sezonie wzrok. Posiadała je m.in. Fergie i Katy Perry.
W tej sekcji można również obejrzeć stary film.
Dalej przeszłam koło gabloty, w której pokazano walizki i torby podróżne z XIX wieku.
Projektanci starali się, aby torby były coraz bardziej zauważalne dlatego nadawano im niezwykłe formy i ciekawie je dekorowano.
Ta torebka jest prezentem projektanta obuwia Jana Jansena, zaprezentowano ją podczas otwarcia Muzeum w Amsterdamie w 2007 roku.
Obok wyświetlany jest film o założycielce tej kolekcji Pani Hendrikje Ivo. Warto poświęcić chwilę i go obejrzeć.
Wszystko zaczęło się od jednej torebki z żółwiej skorupy wyprodukowanej w Niemczech (1810-1820).
Ta jedna torba zmieniła Hendrikje i Heinza Ivo w pasjonatów, a wkrótce i koneserów torebek. Przez lata zgromadzili kolekcję o tak wyjątkowej jakości, że chcieli podzielić się nią z resztą świata. W 1996 roku Heinz i Hendrikje Ivo otworzyli drzwi swojego domu w Amstelveen, aby pokazać kolekcję torebek publiczności. Kolekcja powiększała się i dzięki pomocy anonimowej osoby udało się w 2007 roku przenieść muzeum do obecnej lokalizacji w Amsterdamie.
To przykłady torebek wieczorowych.
Następnie przeszłam koło torebki, którą nosiła Margaret Teacher.
Poniżej kilka innych ciekawych torebek.
Torebka Chanel z 2001 roku.
Torebka Cartiera z lat 80-tych XX wieku.
Torebka Ralpha Laurena ze skóry pytona z 2014 roku.
Torebka projektu Judith Leiber z 1996 roku, którą nosiła Hillary Clinton.
Torebka Alexandra McQueena z 2000 roku.
Torebka i buty Dolce & Gabbana z 2001 roku.
Torebka Gianni Versace, którą nosiła Madonna na premierze filmu Evita w 1997 roku.
Fendi B torba haftowana z zielonymi wykończeniami z pytona.
Torebka Lanvin z 2003 roku z kolekcji Elizabeth Taylor.
W muzeum jest sekcja współczesnych torebek oraz torebek plastikowych.
Następnie poszłam na piętro, gdzie pokazano torebki i akcesoria
od XVI do XIX wieku.
Do początku XVIII wieku kobiety nosiły torebki i portmonetki przymocowane do paska. Te torebki były często wykonane z nieobrobionej skóry lub tkanin. Bardziej luksusowe wykonywano z kosztownych tkanin, takich jak aksamit z pięknym haftem w jedwabnej, złotej lub srebrnej nici. Czasem były wysadzane perłami lub kamieniami szlachetnymi. To jest przykład takiej aksamitnej torebki ze srebrnym haftem z XVII wieku.
Wiele toreb i torebek było używanych do specjalnych celów, takich jak noszenie dokumentów, listów, relikwii, jałmużny czy prochu strzelniczego. Torebki dawano jako prezenty królom lub członkom dworu królewskiego.
Poniżej prezentuję srebrną i pozłacaną saszetkę z wizerunkiem bogini Wiktorii z początku XVII wieku. Widać zarówno kunszt wykonania jak i kosztowny materiał.
Pokazano tutaj także torebki ozdobione paciorkami.
Można obejrzeć także srebrne akcesoria.
A to przykłady torebek ze srebrnymi oprawami.
Tę ozdobę nazywano Chatelaine. Była używana od XVI aż do XIX wieku. To łańcuszki do których przymocowywano wszelkiego rodzaju małe przybory, takie jak klucze, naparstek, przybory do szycia czy nożyczki. Wykonywane były ze srebra i złota. Poniżej przedstawiam przykład takiej srebrnej ozdoby z igłą, nożyczkami i naparstkiem. Wykonano ją w Holandii około 1740 roku.
A poniżej jeszcze inne przykłady takich ozdób.
To są portfele na listy. Zaczęły być one popularne w XVII wieku.
Z kolei kość słoniowa była używana w XIX wieku do dekorowania torebek.
I jeszcze jeden przykład ciekawych opakowań.
Tuż za budynkiem tego muzeum znajduje się Plac Rembrandta, pośrodku którego stoi pomnik malarza, zaprojektowany przez Louisa Royera. To najstarszy pomnik w Amsterdamie, który został odsłonięty w 1852 roku, zaś 24 lata później przeniesiono go na środek placu. W ramach obchodów czterechsetnej rocznicy urodzin Rembrandta w 2006 roku ustawiono tutaj figury nawiązujące do najsłynniejszego obrazu malarza „Straż nocna”. Wśród rzeźb nieustannie fotografują się turyści – jeżeli ktoś planuje zrobić zdjęcie bez turystów to proponuję przyjść z samego rana.
Potem poszłam zobaczyć Dom Rembrandta…
